ontsnapt

Blaren, dat was lang geleden. In Frankrijk had ik tot mijn grote ergernis zomers vaak eelt op mijn vingers, deze week kwam ik er achter dat dit iets is wat zich niet voor niets op bepaalde plekken ontwikkeld. We zijn namelijk aan het schilderen en mijn vingers zijn niet gewend aan kwasten. De werkzaamheden aan de huizen worden steeds minder (eindelijk) en het leek ons wel zo gezellig om de tijdelijke ramen een wit kleurtje te geven. Wie weet hoe lang we daar nog mee blijven zitten ;-)
Afgelopen week hebben we iedere ochtend op de bouw doorgebracht om ons hier mee bezig te houden en gisterenmorgen kwam dan ook de onvermijdelijke vraag van Chuma en Tiki waar wij toch iedere ochtend naar toe gaan en waarom we hen dan tot een uur of 2 in de middag alleen laten. Protest. Omdat er op zaterdag geen bouwmannen rondlopen besloten we ons hand over het hart te strijken en mochten ze mee naar hun bijna nieuwe huis. Er staan inmiddels hoge muren om de tuin heen, maar er zijn zo her en der nog wat openingen, daar waar de poorten moeten komen. Chuma blijft het liefst op de porch, maar Tiki wil natuurlijk alles ontdekken. Gelukkig ligt er op de bouw voldoende hout, dus het dichtzetten van deze openingen was geen enkel punt. Althans, dat dachten we. Alles ging goed totdat ook Martin en Ilse op de bouw verschenen (ja ook zij zijn aan het kwasten) en daar wilde Tiki uiteraard naar toe. Ineens was de plank toch niet hoog genoeg en Tiki ontsnapte, maar niet voor lang. Al snel werd ze ingesloten en de enige uitweg was rechtdoor. Oeps, daar was de sceptic tank. Tsja en als je dan de benen neemt, heb je veel vaart en kun je niet meer remmen. Hopla, plons en gevangen. Daar moet dus snel een deksel op. Helaas konden we niet zo snel bij de camera komen, Tiki was alweer gered! Wanneer zou ze in het zwembad vallen??