soms zie je tijden niets gebeuren en dan ineens.....

Dit zijn de hardwerkende mannen:















En dit is het resultaat van de afgelopen week:

bouw babbels

Jullie zullen wel denken, wat doen die lui ook al weer op Bonaire. Het gaat over carnaval, vissen, dia di Rincon....
Nou even ter herinnering: we trachten nog altijd een mooi resort/complex neer te zetten. Maar hebben vele hierbij vele hindernissen te nemen. Aannemers die hun afspraken niet nakomen, afspraken die 100000x verzet worden, gravers die niet op komen dagen, werknemers die er met de pet naar gooien, materiaal wat niet òf op het eiland is òf wat niet geleverd kan worden omdat het teveel of te weinig heeft geregend en ga zo maar door.

Maar zoals we zijn: het glas is nog altijd half vol!

Wat is er de afgelopen weken wel gebeurd:
-de laagbouw staat van boven naar onder en van links naar rechts en van binnen naar buiten in de stuc. Ook zijn alle goten en bogen afgewerkt. Hier zijn ze echt weken mee bezig geweest, tijdrovende klus.
-de binnenmuren zijn geschilderd in de leuke kleur pinda, op één wand in de slaapkamer en de keukenwand na. Hier hebben we groen voor uitgekozen, maar die moet er nog opgesmeerd worden.
-het dak was lek (rara hoe kan dat?) maar dat is weer gerepareerd en in de middelste 3 appartementen is het verlaagde plafond aangebracht
-de eerste 2 dekvloeren zijn in de laagbouw gestort, voorbereidingen voor de andere 3 zijn in volle gang (loodgieter, electriciën)


-de ontbrekende achtermuren van de hoogbouw staan gemetseld en verder zijn alle muren op hoogte gebracht. Volgende stap is hier de ringbalk
-de bar gaan we dus transformeren naar 2 tweekamerappartementen, dit gezien de vertragingen en dus ook de financiële tegenslagen. Niet getreurd er komt nog altijd een hele leuke bar bij het zwembad, maar wat kleiner en in een iets andere stijl
-eindelijk is er begonnen met het zwembad. We zijn ondertussen al een paar keer van formaat veranderd, maar nu kunnen we niet meer terug. 12x5. Eerst hadden we prutser, maar nu hebben we Baltasar en Wilfredo en die hebben er wél verstand van.



Het mag even duren, maar we komen er wel! Toch? :-)

dia di Rincon

Op 30 april wordt er in Bonaire geen Koninginnedag gevierd, maar staat alles in het teken van dia di Rincon. Het normaal zo rustige dorp is dan al dagen bezig geweest met de voorbereidingen en is er die dag helemaal klaar voor om de duizenden bezoekers te ontvangen. Overal hoor je muziek, wordt er gedanst en komen je heerlijke geuren tegemoet van de lokale gerechten. Huisjes zijn omgetoverd tot snackies, in tuinen zijn terrasjes opgebouwd en je kan gebouwen in- en uitlopen, waarvan je normaal gesproken niet eens het bestaan weet. Uiteraard de ultieme gelegenheid om deze "lekkernijen" eens te proberen. We begonnen vrij onschuldig met een Bonairiaanse vleeskroket en een pastechi di galiña (kippenpasteitje). Dick wilde graag yorki (gezouten geitenvlees) eten, maar helaas was die net even op. Niet getreurd, dan maar een lekker kopje sopi di yuana (leguanensoep). Dat was best even doorbijten. De bouillon was erg lekker, maar er dreven stukken staart in een soort gummie-achtige ballen die niet kapot te krijgen waren. Dan ga je toch denken "wat heb ik mijn mond, moet ik wel doorkauwen?". Bij nader onderzoek bleken de gummie ballen leguaneneitjes te zijn. Heel apart, als je het eiwit weet door te scheuren zit er een smakelijk eitje in. Ook moest de staart gepeld worden om bij het vlees te kunnen. Kortom een heel karwei.
Wat we ook steeds maar weer op de bordjes zagen staan was kabes ku higra. Met mijn beetje papiaments kennis vertaalde ik dit als hoofd met lever?? Een Rinconees fluisterde ons in dat dit geitenhersens zijn. Gelukkig hoefden we de verleiding niet te weerstaan, want ze waren uitverkocht. Haha, niet zo heel jammer.
Al met al toch net een soort Koninginnedag, maar dan in het klein en in de tropen. Drinken, eten, muziek, dansen....