Tiki

We reden er bijna overheen. Een mini hondje wat op de Kaminda Lagoen verdwaasd rond liep. Dan heb je natuurlijk geen keus en moet je stoppen en het redden. Het was al te laat voor het asiel, dus dan maar mee naar huis. Het arme diertje zag er niet uit, veel te mager, honderdduizend vlooien en lelijke kale plekken op haar rug. Tja.....en dan is daar natuurlijk ook nog Chuma die niets van andere honden weten wil behalve als ze geserveerd worden met een lekker sausje. Toch maar heeeeeel voorzichtig met elkaar kennis laten maken en het viel ons op dat Chuma heel tolerant op de kleine reageerde. Het kleintje was helemaal op en we besloten om het in de kennel van Chuma te laten overnachten buiten op de porch. De volgende dag zouden we dan wel besluiten wat we zouden doen, asiel of......................

De volgende morgen zaten we vol medelijden vanwege de toestand waarin het diertje verkeerde. Ondertussen bedacht dat in ieder geval al het ongedierte weg moest en als het dan gezond was dat we misschien wel, als Chuma het goed zou vinden, een nieuwe dochter in de familie wilden. Dus..........op naar de dierenarts. Jan Beest (de dierenarts) is flink in de weer geweest met frontline en hierna de nodige prikjes en ontwormingskuurtje en hierna verklaarde hij het beestje gezond.
Wij willen dan nu ook langs deze weg pa en ma Hanekamp en pa en ma Bijsterbosch van harte feliciteren met hun nieuwe kleindochter. Chuma (die haar volledig lijkt te accepteren)gefeliciteerd met je nieuwe zusje en Frank en Jose gefeliciteerd met jullie nieuwe nichtje. Wij (papa en mama) noemen haar 'Tiki' wat in het papiamento betekent: weinig, niet veel. Dit omdat dat de toestand was waarin we haar aantroffen.

En dan natuurlijk is Renske er deze 1,5 week. Heel gezellig en ze geniet van het eiland en wij van haar ook omdat ze af en toe voor ons kookt. Ze heeft inmiddels al heel veel gedaan en gezien en ze gaat terug naar Nederland met een kitesurf diploma in haar achterzak. We hopen dat ze zeker gaat terug komen maar voorlopig is ze er nog even.

de hoogste tijd

Dat is het inderdaad, de hoogste tijd voor een update. Maar we zijn ook zo druk, met werken, dingen regelen voor de bouw en natuurlijk het mooie Bonaire laten zien aan Hermen en Mimi.
Zij zijn eind maart gekomen, en na een valse start nu volop aan het genieten van zon, zee en natuur. Zoutpannen, Sorobon, Goto-meer, Rincon, Klein Bonaire, bootje varen, strand van Bongos, lekker uit eten zowel uitgebreid als bij de lokale snackies, happy hour bij Karel. Hermen heeft zelfs afgelopen week de onderwaterwereld bekeken, middels een proefduik, en is razend enthousiast geworden. Die gaat de volgende keer aan een Open Water Cursus beginnen.
Morgen staat er een bezoek aan het natuurpark washington Slagbaai geplanned. Ik ben erg benieuwd want Dick en ik zijn hier zelf ook nog niet geweest.

De bouw: de eerste aanzet voor ons dak is gedaan, de laagbouw heeft deels ringbalk gestort gekregen en staat deels nog in het hout voor de rest van de ringbalk, en jawel eindelijk verrijst de fundering van de hoogbouw. Het beeld van hoe het er uit komt te zien wordt steeds duidelijker. Ondertussen piekeren we ons suf in welke kleuren we het toch zullen laten verven. De voorkeur gaat uit naar een wat fellere kleur, maar misschien staat dit wel te schreeuwering op zo'n groot oppervlak. Gelukkig is dit wel een leuke hoofdbreker, maar adviezen/suggesties zijn welkom ;-)